Eğitim doğumla başlar ve hayat boyu devam eder. Bu uzun sürecin belki de en önemli evresini insan
beyninin ve sinir sisteminin en hızlı geliştiği ilk beş yaş dönemi oluşturur. En yoğun öğrenme bu
dönemde görülür. Yapılan araştırmalar, 4-6 yaş dönemde kazanılan tecrübelerin, bireyin sağlıklı
bir kişilik yapısı oluşturmasında, yeteneklerini en verimli şekilde geliştirebilmesinde, inanç ve
değer yargılarının şekillenmesinde ve toplumda sorumluluk sahibi olabilmesinde etkili olduğunu
göstermiştir.
İnsanın hayatı boyunca öğreneceği şeylerin üçte ikisini üç-altı yaş arasında öğrendiği
araştırmalarla ortaya konmuştur. Bu nedenle 4-6 yaş dönemde çocuğun zihinsel, duygusal, sosyal,
dinî ve ahlakî gelişimi için onu destekleyici, uyarıcı ve eğitici bir çevre son derece önemlidir.
Her çocuk ilk doğduğu andan itibaren psiko-motor, dil, duygusal, sosyal, bilişsel, dinî ve ahlakî açıdan belirli gelişim aşamalarından geçer. Eğitim uygulaması yaparken, çalışılan grubun gelişim özelliklerini bilmek gerekir. Her dönem için hazırlanan eğitim programları çocuğun gelişimine uygun
olmalıdır.
Çocuğun gelişim aşamaları bilindiğinde o dönem çocuğun neler yapıp neler yapamayacağı konusunda bilgi sahibi olunur. Bu nedenle 4-6 yaş çocuklarının gelişim özelliklerini bilerek okul
öncesi din eğitim programı hazırlanmalıdır.
DİL GELİŞİMİ:
* Hemen hemen bir yetişkin gibi konuşur.
* Konuşması dilbilgisi kurallarına uygundur ve anlaşılabilir. Çocukça ifadeler azdır.
* Tek cümlede neden-sonuç, zaman, şart, yer ilişkileri bulunan bileşik anlamları ifade edebilir.
* Canlılık ve merak özelliğine bağlı olarak çocuk “ Neden ?”, “Ne zaman ?” ve “ Nasıl ?” gibi
ayrıntılı cevap isteyen soruları sorar.
* Soruları ile ilgili olarak verilen cevapları dikkatle dinler.
* Kelime hazinesinin oldukça zenginleştiği görülür. Adını, soyadını, ev adresini ve çoğunlukla
yaşını söyleyebilir. Cinsiyetini bilir.
* Olayları, öncelik, sonralık sırasına dizerek geçmiş, gelecek ve şimdiki zaman ayrımları yaparak
anlatır.
* Duygularını ve isteklerini ifade edebilecek karmaşık bir gramer yapısını kullanabilecek duruma
gelir.
* Her şeyin neden ve niçinini merak eder. Bu nedenle sürekli “Bu şey nasıl çalışır? Bu niçin
böyledir? Şu nasıl kullanılır?” gibi bilgi toplayıcı sorular sorar.
* Kelimelerin anlamlarını da öğrenmek ister. Soyut şeyler hakkında sorular sorar.
* Söylemek istediğini dile getirmeden önce düşünür sonra konuşur.
* Şarkı söylemekten, ezbere şiir okumaktan, bildiği tekerlemeleri tekrarlamaktan hoşlanır.
* Sayılar giderek daha fazla ilgisini çeker. Ezberden rakamları yüze ve daha fazlasına kadar saysa
bile ancak on, on iki rakamına kadar akıl erdirebilir. Çevresinde gördüğü her şeyi saymaya çalışır.
* Karşısındakini bıktırana kadar hikâye dinlemek isteyebilir. Kendisi de hikâye anlatmayı çok
sever. Kitaba bakarak hikâyeyi anlatıyorsa okuyormuş gibi yaparak sayfaları çevirir. Kitaplara
karşı büyük ilgi duyar. Hayale dayalı hikâyelerden çok gerçeğe ait şeyler öğrenmek ister.
* Ana renkleri iyi tanır ve isimlerini rahatlıkla kullanır.
* Uzun, kısa, büyük, küçük, yaşlı, genç, birçok, daha fazla, hepsi, bazı gibi kelimeleri serbestçe
kullanabilir.
