Sosyalleşme doğumdan itibaren başlayan bir süreçtir ve çocuklar okul öncesi eğitim kurumlarına gelinceye kadar birçok sosyal beceriyi anne babalarından ve diğer yetişkinlerden öğrenirler. Ancak birçok çocuk okula geldiğinde evde kabul gören bir çok sosyal beceri ve davranışın okulda kabul görmediğini ya da farklı biçimlerde davranılması gerektiğini keşfeder.
Çocuk sadece okulda sosyal kabul gören davranışları öğrenmekle kalmaz aynı zamanda aile dışındaki yetişkinlerle ve kendi yaşıtlarıyla etkili bir şekilde etkileşimde bulunma yollarını da öğrenir. Okul öncesi eğitim kurumlarında yetişkin müdahalesi olmaksızın çocukların bir arada özgürce oynama fırsatları olmalıdır. Böylece çocuklar işbirliği yapmayı , karar vermeyi kendilerini değerlendirmeyi ve grup etkileşimini takdir etmeyi öğrenirler.
Akran grupları çocukların sosyal becerilerini Besler ve kendilerine daha iyi anlamalarına yardım eder . Grup içinde ilişkiler Karşılıklı saygı ve işbirliği ne dayalıdır. Çocuklar benzer duyguları problemleri ve yaşantıları paylaştığın dan birbirlerini daha iyi anlayabilirler.
Acaba çocuklar okul öncesi eğitim kurumlarında hangi tür sosyal becerilerini geliştirme ihtiyacındadırlar?
Bu sosyal becerileri Kurtiz 3 grup altında toplamıştır.
Birinci grup; dostluk kurma sosyal etkileşimin temellerini anlamayı sağlayabilecek yakın ilişkiler kurma.
İkinci grup; işbirliği yapma ve gruptaki çatışmaları çözümleme
Üçüncü grup, empatik becerileri kazanma , karşısındakine şefkatli olma, özen gösterme ve sevgi duymadır.
