Peygamberimizin Sav. Çocukları çok sever ve onlara çok değer verirdi.
Sevgili Peygamberimizin rahmet ve şefkat dolu hazinesinden belki de en fazla çocuklar nasibini almıştır. Zira O’nun müjdeleyici ve uyarıcı olarak geldiği cahiliye devrinde ne acıdır ki, kız çocukları bir utanç vesilesi olarak kabul ediliyor, diri diri topraklara gömülüyor, sevgi ve merhametten mahrum bir şekilde yetişiyorlardı. O, tüm bu yanlışlıkları ortadan kaldırmış, çocuklara hak ettikleri değeri ve saygıyı kazandırmıştır.
Hz. Muhammed (s.a.v.) Efendimiz iman, ibadet, ahlak ve sosyal hayata dair çok doğru ve güzel yenilikleri getirmesi yanında, çocuklarla iletişim, onların eğitimi, onlara verilecek değer, gösterilecek sevgi ve şefkat konularında da çok anlamlı yenilik ve güzellikler getirmiş ve uygulamıştır. Mesela bir seferinde Temîm kabilesinden Akra’ b. Hâbis, Resulüllah’ın (s.a.s.) torunu Hasan’ı öptüğünü görünce: “Benim on çocuğum var ancak hiçbirini öpmedim.” demiştir. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.s.) ona bakmış ve “Merhamet etmeyene merhamet edilmez.” şeklinde karşılık vermiştir (Buhârî, Edep, 18)
Evlatlarımıza karşı ana-babalık görevimiz yalnızca onları doyurmak, elbiselerini giydirmek demek değildir. Bunlarla birlikte, onlara değer ve saygı gösterilmesi, eğitim ve terbiyelerinin verilmesi, sevgi içinde manevi gelişimlerinin sağlanması büyük önem arz etmektedir. Bu nedenledir ki, çocukların camiye alıştırılmasını, şefkatle kucağa alınıp sevilmesini, ibadetlerin onlarla birlikte yapılmasını Peygamberimiz öğütlemiş ve göstermiştir. Nitekim Hazreti Zeynep’ten olan kız torunu Ümâme’yi omzunda taşır vaziyette namaza duran, rükûya varacağı zaman indirip kıyama kalkacağı zaman tekrar omuzuna bindirerek namazını tamamlayan ve bu şekilde cemaate imamlık eden bir Nebi’nin ümmetiyiz. Resulullah Efendimiz her zaman çocuklara gerekli sevgi ve ilgiyi göstermiştir. O küçüklerin bulunduğu bir ortama girdiğinde selam verir, güzel sözlerle hitap eder ve onlarla şakalaşırdı. Sevgisini göstermek için çocukların yanağına dokunur ve onları öperdi. Efendimiz, “Hiç bir anne baba çocuğuna güzel terbiyeden daha kıymetli miras bırakamaz” buyururken onların eğitimine verdiği önemi belirtiyordu.
Peygamberimiz çocukların taleplerine saygı duyar, onlara değer verir, hak ve adalet duyguları içinde yetiştirilmelerine de büyük önem verirdi. Şöyle bir olay anlatılır: Sehl b. Sad (r.a.) tarafından aktarılan bir hadiste Resulüllah (s.a.s.) Efendimize bir içecek getirildiği anlatılır. Sağında bir çocuk, solunda da yaşlı biri vardır. Kendisi içtikten sonra içme sırası çocuğun olduğu için Hz. Peygamber çocuğa dönüp: “İzin verir misin, bu içeceği bu yaşlılara vereyim?” diye sorar. Bunun üzerine çocuk: “Hayır, vallahi senden olan bu nasibime, kimseyi kendime tercih etmem.” diyerek cevap vermesi üzerine Allah Resulü elindeki içeceği çocuğun eline verir (Müslim, Eşribe, 127)
Bilindiği üzere içinde bulunduğumuz bu hafta, Diyanet İşleri Başkanlığımız tarafından “Mevlid-i Nebi Haftası” olarak idrak edilmektedir. Bu seneki ana tema “Peygamberimiz ve Çocuk”tur. Düzenlenecek programlarda Peygamberimizin çocuklarla iletişimi, O’nun çocuklarımıza tanıtılması ve sevdirilmesi, yavrularımızın terbiyesi, bedenlerinin sağlıklı yetiştirilmesi ve benzeri konular ele alınacaktır.
Yüce Allah’ın bizlere en değerli hediyesi, gözümüzün nuru, ailemizin süruru, istikbalimizin umudu kıymetli yavrularımıza sağlık, başarı ve mutluluk dileklerimle Mevlit Kandilimiz hayırlara vesile olsun. Sayısız selat-ü selam O’na, al ve ashabına olsun.(Yazı Alıntıdır)
Biz de minik kulların Peygamber Efendimiz e duydukları sevgiyi dile getirebilecekleri bir mektup etkinliği hazırladık . Sizlerle de paylaşmak istiyoruz.
