Dört altı yaş Kur’an kursu değerler eğitimi ünitelerinden olan dini mekanlarımızı seviyorum ünitesi konularından biri olan ezan çiçeği hikayesini okuduk ve bu hikayeye yakışır bir etkinlik hazırladık.Sizlerle de paylaşmak istiyoruz.
Ezan Çiçeği Hikâyesi
Etkinlik:
Öğretici, sınıfa güler yüzle girer ve çocuklara selam verir. Ezan ses dosyasını açar. Çocuklara
ezan dinleterek etkinliğe başlar. Öğretici, saygıyla ezanı dinler. Ezan bitince ezan duasını
(Azîz Allah, Kerîm Allah, Lâ ilâhe illâllâh Muhammedün Resûlullah) sesli olarak okur.
Çocuklara, şimdi size “Ezanla ilgili çok tatlı bir hikâye okuyacağım.” der.
Bal arısı Piti, çiçekleri çok seviyordu. Hele onları seyretmek öyle keyifliydi ki…Piti
çiçek kokularını içine çekip, “Oh ne kadar da hoş kokuyorlar Allah’ım! İyi ki de
onları yaratmışsın.” dedi.
Çiçeklerin içindeki bal özü de çok tatlıydı, doğrusu. Kim bilir bunlardan ne kadar
şifalı ballar yapılırdı. Piti, arı olarak yaratıldığından dolayı çok mutluydu.
Piti’nin çok cici bir arkadaşı vardı. Adı Mini idi. Mini de çiçekleri çok seviyordu. Bir
gün Piti ve Mini kovanlarının balkonunda bir çiçek koleksiyonu oluşturmaya karar
verdiler. Farklı çiçek tohumları alıp petek şeklindeki saksılara ektiler. Saksılardaki
tohumları düzenli olarak suladılar. Çiçek filizlerinin toprağın içinden başlarını
uzatacakları günü merakla beklemeye başladılar.
Aradan günler geçti. Her saksıdan farklı farklı filizler başını çıkarmaya başladı.
Günden güne filizler büyüyüp yapraklandılar. Ardından da dallarda tomurcuklar
oluştu. Kimi saksılarda mor menekşeler açtı. Kiminde ise kırmızı güller…
Bu arada Kraliçe Arı, Piti ve Mini’nin kovanın balkonundaki koleksiyonlarını
çok beğendi. Rengârenk çiçekler kovana ayrı bir güzellik katmışlardı. Kraliçe Arı,
küçük arılara:
– Çok güzel bir koleksiyon yapmışsınız. Sizi tebrik ediyorum. Benim de size özel
bir hediyem var. Yalnız akşam verebilirim, dedi.
Piti ve Mini merak etmişlerdi doğrusu. Kraliçe Arı, hediyelerini neden şimdi vermiyordu acaba? Akşamın ne özelliği vardı ki… Ama beklemekten başka çareleri
de yoktu…
Öğretici, hikâyeye ara vererek, çocuklardan hikâyeyi tamamlamalarını ister. Çocuklar, hikâyenin
sonuyla ilgili tahminde bulunurlar. Öğretici, çocuklardan gelen tahminleri dinler ve herhangi
bir yorumda bulunmaz. Öğretici, hikâyeyi okumaya kaldığı yerden devam eder.
Nihayet akşam olmuştu. Kraliçe Arı Piti ve Mini’yi balkona çağırdı. Piti ve Mini
balkondaki çiçek koleksiyonlarının yanına geldiler. Kendi çiçeklerinin ortasında
farklı bir tane saksı duruyordu. Ama saksıdaki bitkinin üzerinde açılmış bir çiçek
görünmüyordu. Piti ve Mini şaşırmışlardı doğrusu. Bu saksıdaki bitkinin ne özelliği
vardı ki. Kovandaki herkes orada toplanmıştı. O sırada Kraliçe Arı tebessüm etti.
Arılara bakarak eliyle “Sus…!” işareti yaptı. Herkes sustu. Yakındaki camiden çok
güzel bir ses gelmeye başladı. “Allâhu ekber, Allâhu ekber…” (Öğretici bu arada
daha önce hazırlamış olduğu ses dosyasından ezan sesini açar ve bir kısmını dinletir,
sonra ses dosyasını kapatarak hikâyeyi okumaya devam eder.)
Kraliçe Arı eliyle saksıdaki bitkiye işaret etti. Aman Allah’ım! Saksıdaki bitki yavaş
yavaş sarı çiçekler açmaya başlamıştı. Oradaki herkes bu tatlı ve huzur veren sesi
dinliyordu. Bir yandan da, bu sesi duyunca açan çiçeği hayranlıkla izliyorlardı. Ses
kesilince:
Piti, Kraliçe Arı’ya yönelerek:
– Bu ses neydi Kraliçe’m, dedi.
Kraliçe Arı gülümseyerek:
– Yakınımızdaki köyden geliyor. Bu sese ezan derler. Ezanla insanlar namaza davet
edilir. Hem de günde 5 defa, dedi.
Bütün çiçekler, arılar ve orman sakinleri bu huzur veren sesi yani ezanı mutlulukla
dinlediler.
Mini:
– Peki bu ortadaki çiçek neden ezanı duyunca açıldı?
Kraliçe Arı gülümseyerek:
– Çünkü onun adı “ezan çiçeği”. Akşam ezanını duyunca, mutluluktan duramaz
ve çiçeklerini açar, dedi.
Çiçek koleksiyonunun etrafındaki arılar hep beraber ezan çiçeğini ve diğer çiçekleri
alkışladılar.
Öğretici, çocuklara aşağıdaki soruları sorar ve etkinliğin değerlendirmesini yapar.
Etkinliğin Değerlendirilmesi:
- Siz ezanı duyduğunuzda neler hissediyorsunuz?
- Ezan neden okunur?
